Home / Actueel / Uncategorized / ‘ANLb in Beeld’: “Mijn doel is agrarisch landschap en natuur met elkaar te verbinden”

‘ANLb in Beeld’: “Mijn doel is agrarisch landschap en natuur met elkaar te verbinden”

Tekst en beeld: Babs Bouwman

Samen met agrariërs, particuliere grondeigenaren en landgoedeigenaren kijken naar welke beheerpakketten er mogelijk zijn. Dat is wat veldcoördinator Marlies Blom dagelijks doet. Deels werk voor achter het bureau, zoals beheerplannen opstellen, contracten maken, vragen beantwoorden en regelingen uitleggen. Maar ook veel op pad om gesprekken te voeren aan de keukentafel en de beheermogelijkheden in een specifiek gebied toe te lichten. “Mijn werkzaamheden zijn heel divers”. En dat houdt het leuk, vindt  Marlies Blom. Want elke dag gebeurt er wel iets verrassends. Rijdend door het landschap valt haar een mooie knotbomenrij op of een natuurvriendelijke over. Dat maakt haar blij. “Dit is waar we het allemaal voor doen”.

Toen Marlies haar opleiding HTS Bouwkunde afrondde, kwam ze in de aannemerij terecht. Al snel vond ze dat werk veel te grijs en begon ze een deeltijd studie bos- en natuurbeheer. “Ik ontdekte dat ik liever nadenk over de groene buitenruimte dan over grijze gebouwen”. Na een aantal jaren werken bij een bedrijf dat voedingssupplementen voor veterinair gebruik produceert, stuitte ze in 2018 op een vacature bij het Coöperatie BoerenNatuur Utrecht-Oost en koos ze voor het groen. “In het begin voelde ik me wel eens onthand”. Marlies komt niet uit een agrarische familie en aanvankelijk voelde de sector onwennig. “Maar iedereen stond er voor open om mij te laten groeien”. Ze voelde zich welkom: ook om fouten te maken en te leren van elkaar.

Ieder jaar wordt er meer Agrarisch Natuurbeheer afgesloten. Marlies ziet een stijgende lijn en ook dat het collectief zich wortelt en het vertrouwen bij de boeren groeit. De ene boer heeft veel grond tot zijn beschikking en kan daardoor meer. Bijvoorbeeld kruidenrijke akkerranden aanleggen, grasland met een latere maaidatum, ecologisch slootschonen of een houtwal of houtsingel. Maar er zijn ook mensen met minder grond die iets willen doen, zoals bijvoorbeeld een hoogstamboomgaard aanleggen of herstel van een knotwilgenrij.  “Ik kijk altijd vanuit het bedrijf wat er specifiek mogelijk is en wat goed aansluit bij de omgeving”. Naast beheerpakketten afsluiten, is er ook budget voor losse projecten, zoals de aanleg van houtige elementen of blauwe dooradering van het gebied met poelen of natuurvriendelijke oevers. Mensen moeten wel echt iets willen, want Marlies dringt zich nooit op. En hoe groot het beheercontract ook is, iedereen die gebruik maakt van de regelingen, krijgt aandacht.

Het is mooi om verbindingen te maken: “Wat mij betreft hoeft er geen harde scheiding tussen agrarisch land en natuur te zijn”. Met bijvoorbeeld landschapselementen of akkerranden kun je een geleidelijke overgang maken van een landbouwperceel naar natuurgrond. Er zijn veel meer manieren om een natuurlijke overgang te creëren. Zo kan in een groot gangbaar grasland, een andere maaidatum voor variatie zorgen. “Ik geloof er in om gewoon ergens mee te beginnen en uiteindelijk volgt er dan vanzelf meer”.

De relatie met de boeren en grondeigenaren is prettig en informeel. “Ik zeg altijd, als er wat is, bel me en wacht niet totdat het fout gaat”. Bijvoorbeeld als er per ongeluk toch een keer mest uitgereden is langs de slootrand. Het kan ook zijn dat iemand vraagt of Marlies wil komen om te kijken of het wel goed gaat met de wintervoedselakker. Open en eerlijk zijn: dat werkt volgens haar het beste. Daardoor zijn de meeste contacten positief. Natuurlijk hebben mensen wel eens wat te mopperen. Zo was de periode rondom de invoer van de eco-regeling minder leuk. Boeren vonden dat ingewikkeld, want het betekende een enorme administratieve last er bij. Mensen willen hun ei dan wel eens kwijt en Marlies luistert. Maar er gebeuren ook grappige dingen, zoals onlangs tijdens een plas-dras inventarisatie. Een boer wees haar fijntjes op het feit dat een grutto haar misleidde over de locatie van zijn nest. “Ik trapte er zo in, maar het was wel een bijzondere ervaring”.

Het beheer in Utrecht-Oost is divers en er zijn verschillende soorten beheer op grasland,  akkers en landschap. Ieder jaar zijn er meer beheerpakketten en dat is mooi. Natuurlijk blijft er altijd iets te wensen. Zo zou Marlies graag meer willen uitleggen over slootschonen, zodat de waterkwaliteit van de bloeiende boerensloten verbetert. Die cultuur moet nog veranderd worden en dat vergt tijd en aandacht. Buiten dat is ze erg tevreden: “Het aantal deelnemers is de afgelopen jaren mooi gegroeid”. In het gebied zijn de veranderingen van succesvol beheer goed te zien. “Samen met de boer tot een mooi product komen”, dat is het doel. Zoals die mooie natuurvriendelijke oever in de Langbroekerwetering. Een prachtig oud loopje, waar iedereen enthousiast van werd. “Dat is nou een mooi voorbeeld van wat we willen bereiken met het collectief”, besluit Marlies.

    24 april 2024
    Deel dit bericht
    Click to access the login or register cheese