Home / Actueel / Uncategorized / Boerenportret Piet

Boerenportret Piet

Iedere twee weken interviewt Janna van der Meer een boer over zijn veranderende leven als agrarisch ondernemer (m/v).

Piet (61) en zijn vrouw Dimphy (56) zijn net verhuisd naar een riante woning aan de rand van Koudum. Ze hebben een ruim uitzicht over de polder en kunnen vanuit hun woonkamer hun boerderij zien liggen. Op die boerderij woon nu  zoon Chris (28), samen zijn jonge gezin. Piet, Dimphy en Chris zitten samen in de firma en Piet pendelt dagelijks op en neer,  om zijn zoon bij te staan. Hij is dus nog steeds boer, al is hij aan het afbouwen. Ze melken zo’n 170 koeien op 100 hectare. Daarnaast werkt Piet al 15 jaar als wildschadetaxateur. 

Piet: “Vroeger zei ik dat ik tot mijn zestigste fanatiek wilde boeren. Daarna was ik niet meer van plan zo hard te werken. Dat probeer ik nu in de praktijk te brengen. Ik ben aan het loslaten. De tijd zal het leren hoe dit boeren op afstand zal gaan.
Ik ben altijd een fanatieke grasboer geweest. Ik deed aan weiden en stalvoeren*. Mijn koeien kregen zoveel mogelijk vers gras. Dit veranderde toen ze ziek werden:  de weerstandsziekte mycoplasma. Dat gebeurde in mei, in de tijd van het voorjaarsgras. Die omschakeling heeft hun weerstand verlaagd en daardoor kon de ziekte toeslaan. Sindsdien spelen we op zeker en krijgen ze het hele jaar door een winterrantsoen. Dat wil zeggen: kuil, mais en bijproducten. Het weiden is beperkt tot een vrije uitloop. Onze koeien kunnen overdag zelf bepalen of en wanneer ze naar binnen gaan.

Ganzenbeleid

Het niet meer stalvoeren was een grote verandering en maakte ons werk gemakkelijker:  we hoefden niet meer op de groei van het gras en het weer in te spelen. Het zou nog efficiënter zijn om de koeien op te stallen, maar zolang ik iets te zeggen heb, gaat dat niet gebeuren. Ik vind dat een koe buiten moet kunnen zijn.
Een andere verandering kwam van de melkrobots. Door deze apparaten kreeg ik meer vrijheid en kon ik als wildschadetaxateur gaan werken. Ik stel de schade vast die de ganzen veroorzaakt hebben. Daarvoor krijgen boeren namelijk een financiële schadeloosstelling. Ik vind de afwisseling en het contact met mensen, wat dat met zich meebrengt, geweldig leuk. Ik zou het niet willen missen.
Het ganzenbeleid is uit de hand gelopen. De jagers hebben de laatste jaren veel te weinig ganzen afgeschoten. Er worden hun teveel beperkingen opgelegd. Dat zal te maken hebben met hun slechte imago. In Duitsland staan jagers op een voetstuk, maar in Nederland krijgen ze altijd kritiek.
De zomerganzen zijn het grootste probleem voor de boeren. Het beleid om deze te verminderen, is nooit goed uitgevoerd. Door de publieke opinie hebben partijen die deze vogels beschermen, meer macht dan de boeren die er last van hebben. Het probleem zou opgelost zijn, als er alleen nog ganzen zouden zitten, op daarvoor aangewezen plekken. Om dat te bereiken, kun je ze in andere gebieden, het beste (in de ruitijd) opruimen met gas. Dat vergassen is toegestaan, maar het bij elkaar jagen weer niet. Dat schiet natuurlijk niet op en is Nederland op z’n smalst. Bij Schiphol mag het wel, omdat men de eigen veiligheid niet in gevaar wil brengen.

Vogelbeschermer

Ik ben een fanatiek weidevogelbeschermer en voorzitter van de vogelwacht in deze regio. Nu wil ik ter discussie stellen hoe we om moeten gaan met predatoren. Vorig jaar hadden we vierenzestig nesten op ons bedrijf en alles is opgegeten. Als je hier uit het raam kijkt, zie je de kraaien en kiekendieven vliegen. Deze kun je niet afschieten, maar misschien moeten we hun eieren uithalen, of moeten ze bijgevoerd worden. Ik heb geen idee, maar wil de discussie aangaan.
Ik vind het heel erg dat boeren in de media altijd zo slecht worden afgeschilderd. Vorig jaar heb ik zelfs naar de Leeuwarder Courant gebeld, om hier mijn beklag over te doen:  ik kon die krant niet openslaan zonder boos en verdrietig te worden. De agrarische sector ligt onder vuur, maar komt niet zo snel in actie. Daar hebben boeren het te druk voor. Het is een kwetsbare groep.
Wij hebben een intensief bedrijf, maar een emissiearme stal**  en volop aandacht voor duurzaamheid. Verder bewerken we 17 hectare vogeltjesland van Staatsbosbeheer en hebben we 26 hectare land in eigendom met uitgestelde maaidatum. Daarnaast doen we ook nog aan nestbescherming. Als boer pas ik op het landschap en daar wil ik waardering voor. De egale stukken raaigras zijn ook mooi. En er is genoeg afwisseling met ruigere percelen. Daar kunnen weidevogels een goed heenkomen zoeken.
Schaalvergroting zie je overal in de wereld en is in de landbouw niet tegen te houden. Veel mensen zouden graag willen dat boeren veertig jaar terug in de tijd zouden gaan, maar dat is niet realistisch.”

*De koeien krijgen op stal gras gevoerd, dat door de boer gemaaid is.
**Een emissiearm stalsysteem beperkt de uitstoot van fijnstof, ammoniak en stank.

2 oktober 2017
“Door de publieke opinie hebben partijen die ganzen beschermen, meer macht dan de boeren die er last van hebben.”
Deel dit bericht
Click to access the login or register cheese