Boerenportret: Peter Dekens
Peter Dekens (53) woont met zijn vrouw Els (50) en hun vier kinderen op de Groningse klei. Hun adres valt onder het dorpje Sint Annen, dichtbij Bedum. Ze runnen een gangbare melkveehouderij met 90 melkkoeien op 51 hectare land. Daarbij zet Peter zich met hart en ziel in voor de weidevogels.
Peter: “Met resultaat. Het tilt hier op van de grutto’s, tureluurs en kieviten. En het trekt blijkbaar ook weer andere vogels aan. Ik heb er dit jaar namelijk al 44 verschillende soorten geteld, waaronder een kerkuil, zwarte ruiter, wulp, goudbekplevier, witgatje en vele anderen. Met een wildcamera zagen we vorig jaar 10 kemphanen. Ze zijn helaas niet blijven broeden en vertrokken na een paar weken naar Scandinavië, maar was toch heel bijzonder. En nu telden we er 40!
Gepassioneerd
Ik hield altijd al van vogels, maar de laatste jaren ben ik er echt gepassioneerd mee bezig. Dat komt vooral doordat het Collectief Midden Groningen mij twee jaar geleden vroeg om mee te doen aan hun weidevogelbeheer. Ik heb namelijk een laagte in het weiland, die heel mooi als plas dras te gebruiken is. Het Collectief heeft voor een pomp gezorgd en nu staat er, in ieder geval tot 15 juni, water in en daar houden weidevogels van.
Om het nog aantrekkelijker te maken, heb ik vorig jaar een kruidenmengsel rond de plas dras gezaaid. Daar komen insecten op af en dat is voedsel voor de kuikens. In een monocultuur van Engels raaigras verhongeren ze. Raaigras wordt bovendien erg lang, als je het niet maait, waardoor de kuikens niet weg kunnen komen, als er alarm is. En het is daaronder ook nog koud. De beestjes verkleumen er.
Ik heb mijn Engels raai graszode ondergespit en opnieuw ingezaaid. Niet doodgespoten dus, want ik gebruik zo weinig mogelijk landbouwgif. Ik merk namelijk hoezeer het loont om daarvan af te zien.
Onkruid
Nu had ik in vergelijking met andere gangbare boeren al relatief veel onkruid in mijn weiland. Dat is door persoonlijke omstandigheden gekomen. Nadat mijn oudste zoon als baby werd ingeënt, werd hij heel ziek. Zo erg dat hij gehandicapt raakte. Dit had natuurlijk een enorme impact op ons gezin en daardoor was het bedrijf lange tijd niet belangrijk: ik deed het er een beetje bij. Wat is het mooi dat dat zogenaamde onkruid nu zo belangrijk blijkt te zijn voor de vogels. Die beesten maken me zo blij. Ze ontspannen me en zijn een verrijking van mijn leven!
Vorig jaar was er groot nieuws in Groningen: de Steppekiekendief was gesignaleerd. Waar hij zich ophield, werd geheim gehouden, maar later bleek dat hij op nog geen 400 meter van mijn plas dras zat te broeden. Achteraf heb ik hem wel gezien. Ik zag een vreemde, grote vogel, die enorm veel alarm veroorzaakte boven mijn weiland. Hiermee werd me ook meteen duidelijk wat de kracht van veel vogels is. Samen vormen ze een afweergeschut, waardoor ze veiliger zijn voor predatoren.
Vrijwilligers
We hebben gelukkig geen last van vossen, steenmarters, bunzingen en dergelijke. Om dat zo te houden, laat ik geen mensen dichtbij de plas dras, want dat laat een spoor achter. De vrijwilligers van het Collectief die de nesten beschermen, komen er ook niet. De nesten lopen immers toch geen gevaar, omdat ik er niet maai, zolang er gebroed wordt. In de percelen die niet onder de 15 juni maatregel vallen, komen ze wel.
Die vrijwilligers zijn deskundiger dan ik, als het om weidevogels gaat. Ik overleg altijd met hun, voordat ik iets in het weiland ga doen. Sommige boeren moeten daar niks van hebben, maar ik heb er geen moeite mee. Integendeel, die jongens zijn altijd enthousiast en dat werkt aanstekelijk. Je hebt een gezamenlijk doel en geniet met elkaar van de resultaten.
Ondernemer
En met kleine aanpassingen kun je veel bereiken. Als ondernemer, en dat is een boer, kun je best overwegen of dit ook bij jou past. Door de maatregelen die voor fosfaatreductie genomen worden, stikken we toch in het gras. De kuil blijft gewoon achter de stallen liggen. Sla je ogen open en kijk rond, zou ik willen zeggen. Het is niet moeilijk en het levert zoveel op.
Vaak ga ik ‘s avonds met mijn jongste zoon van twaalf even naar de vogels kijken. Dan zitten we samen in het land met onze verrekijker en verwonderen ons over al die rijkdom. Mooier wordt het leven niet.”
Iedere twee weken interviewt Janna van der Meer een boer over zijn veranderende leven als agrarisch ondernemer (m/v). De serie Boerenportretten wordt mogelijk gemaakt door: Platform Natuurlijke Veehouderij / Natural Livestock, Boerengilde, Burgerinitiatief Kening fan ‘e Greide, Living Lab Natuurinclusieve Landbouw, BoerenNatuur, Friese Milieu Federatie, NoorderlandMelk en Vogelbescherming Nederland.
